“Sinds ik zelf vader ben zie ik ook meer de betekenis van Gods onvoorwaardelijke liefde voor mensen. Als je kind vijf keer in de nacht wakker wordt zeg je niet de zesde keer: ‘Zoek het maar zelf uit, ik kom in de ochtend weer naar je toe’. Zo zie ik ook Gods liefde voor mensen. Als je het vijf keer verprutst zegt Hij de zesde keer niet: ‘Zoek het nu maar zelf uit.’ Het geeft mij berusting op momenten dat iets moeilijk is, of dat je een uitkomst van iets nog niet weet.”
“De ene keer lukt het mij beter Jezus te volgen dan de andere keer. Jezus zegt dat als je hem wilt volgen, je alles op moet geven. Dat je je kruis op je moet nemen en dergelijke. Hij doet nogal stevige uitspraken. Jezus navolgen vraagt dus nogal wat van je. Vroeger was ik daarin veel wettischer, maar dat was niet vol te houden. Ik heb in de loop der jaren geleerd dat het gaat om je hart, niet zozeer om het doen als regel of gebod op zich. Jezus lijkt mij ook altijd wel weer aan te spreken op de spanning tussen een comfortabel leven en je leven op te offeren.”
“De eerste bewustwording van Jezus was op mijn 10e, 11e jaar. Het was tijdens een preek die ging over het lijden van Jezus, Zijn lijden voor jou persoonlijk. Dat raakte me toen enorm. Ik was een hoogsensitief kind. Echt intiem contact met mijn ouders heb ik als kind niet gehad, voelde me niet begrepen. Dat bracht met zich mee dat ik me eenzaam voelde. Er ontstond een sterk lijntje naar Jezus, door Hem werd ik wel gezien.”
“Ten diepste blijft het een vraag of God bestaat, dat is zo groots en niet te vatten. Het is een keuze. Ik kies ervoor te geloven dat God bestaat en bij mij is. Ik merk dat Hij, als liefhebbende Vader, het goede met mij voor heeft. In alles wat ik meemaak. Tot voor kort bad ik altijd tot God, de Vader. Het was eigenlijk nooit in mij opgekomen om naar Jezus te bidden. Dit besefte ik bij de Alpha waar ik aan mee heb gedaan. Daar gaat het ook over je persoonlijke relatie met Jezus.”
“Nog steeds vind ik het lastig om mij helemaal over te geven aan God en Jezus intensief bij mijn leven te betrekken. Ik wil nog heel graag zelf aan de touwtjes trekken.”
“Poeh, daar vraag je nog eens wat. Geloof betekent voor mij ontzettend veel. Dat is ingegeven door een intensieve periode in het leven van Sanne – mijn vrouw – en mij en het krijgen van kinderen. Geloven heeft voor mij te maken met je veilig weten, je zorgen bij God neer te mogen leggen. Daarin berusting te ervaren. En Jezus is dan degene die het zeg maar aards maakt. Hij heeft tenslotte als mens hier rondgelopen, terwijl hij ook God is. Boeiend eigenlijk hè. Het nieuwe testament met alle verhalen spreekt mij dan ook het meest aan. Wat Jezus de mensen leerde, vertelde over het leven, Zijn aansporing om te bidden, om het goede te doen. En dat dan weer ingegeven door God.
“Jezus is voor mij als een vriend. Hij is betrouwbaar, geeft mij rust. Die rust ervaar ik doordat Hij, wat ik ook doe (of juist niet doe…) er altijd zal zijn. Ik kan Hem aanroepen en op Hem terugvallen. Natuurlijk niet face to face. Ik heb wel eens bedacht hoe het zou zijn als ik Hem niet zou kennen. Dat kan ik mij nu echt niet meer voorstellen.
Zondag 10 september werd in een overvolle kerk dominee Dirk de Bree als nieuwe wijkpredikant van harte welkom geheten. Dirk geeft samen met dominee Lydia Kansen-Brasz invulling aan het verlangen van De Nieuwe Kerk van betekenis te zijn in de stad.
Meer lezen “Oproep van Dirk de Bree: bidden voor elkaar en de stad!”
