Als je het Johannes-evangelie leest voel je aan, bijna als vanzelf, dat de schrijver meerdere lagen in zijn verhaal aanbrengt. Het gaat om de materiele wereld en tegelijk gaat het om wat er daarin aan geestelijke wereld meekomt. Dat wordt (ook) zichtbaar in het verhaal van de bruiloft in Kana (Johannes 2:1-11). Dat gaan we zondag lezen.
Het lijkt erop dat het bruiloftsfeest op zijn eind is als de wijn op is. Jezus is erbij en doet in eerste instantie niets. Korte tijd later gebeurt er iets, waardoor het feest echter een diepte krijgt die het daarvoor niet lijkt te hebben gehad. Wat is die diepte?
Als vanzelf loopt de preek over in de (lopende) viering van het Avondmaal. We mogen in geloof de gemeenschap met de gekruisigde en levende Jezus ontvangen. Om het met Luther te zeggen: in, met en door brood en de wijn.
Ben je erbij zondag om 10 uur in Witte Vrouwen? En om 11.15 uur in Wilhelminapark?
Peter Bakker
