Stel dat Jezus nu voor mijn deur zou staan? Dan zou ik – al wandelend door de wijk – Hem willen bevragen: zoals we het nu doen in de Nieuwe Kerk, wat vindt U daar eigenlijk van? We doen kéíhard ons best om online kerk te zijn. Maar hoever moeten we gaan? Moeten we op een bepaalde manier ook niet accepteren dat dit een tijd is om stil te staan en te reflecteren? Ik vind dat een moeilijke vraag.
Kaartenhuis
Ook in mijn eigen leven houdt die vraag me bezig. Het is verleidelijk om hele kaartenhuizen op te bouwen in ons leven, met kaarten die wij belangrijk vinden. Maar haal daar één kaart tussenuit en het hele bouwwerk stort in elkaar. Ik wil een stabiel kaartenhuis zoals Jezus die voor me heeft bedacht, maar dat is best lastig. Ik ben momenteel veel bezig met mijn carrière. Nu ben ik nog student, maar ik verwacht dat ik fulltime ga werken. Dan ben je sowieso meer tijd kwijt aan je werk dan aan God. Maar hoe zit het dan met het concept dat je God op één moet zetten, familie op twee en werk ergens verderop in het rijtje? Hoe ben je christen, hoe werkt zoiets? Veel mensen hebben daar ideeën over. Maar ik zou het zo graag eens van Jezus zélf horen.
Pannenkoek
Sinds november 2019 ben ik betrokken bij de communicatie in de Nieuwe Kerk. Communicatie is natuurlijk een brede term, maar ik zie het als mijn taak om mensen met elkaar in verbinding te houden. Juist nu is dat een behoorlijke uitdaging. Hoe blijf je gemeente als je elkaar niet meer ziet? Daar zoek ik maniertjes voor, samen met een heleboel andere mensen. Toch is het altijd aanmodderen. Uiteindelijk willen we gewoon in de kerk zitten en elkaar ontmoeten.
Juist de ontmoeting zorgt ervoor dat je elkaar steunt en betrokken blijft. Noem het ‘groepsdruk’. Ik zie dat persoonlijk niet als iets negatiefs: de kerk kan een rots voor je zijn in persoonlijk onzekere tijden. Daarom zie ik het als een prachtige zegen dat ik juist in deze coronatijd betrokken ben in de kerk: ik móet gewoon dingen voor de kerk doen, het wordt van me verwacht. Het zit ingebakken in mijn leven. Dat kan ik iedereen aanraden: laat geloof niet alleen afhangen van je eigen dagelijkse discipline, maar metsel het in je agenda. Als individu ben je gewoonweg een pannenkoek. In Spreuken staat ook zoiets: ‘… en wie zijn geest beheerst, is beter dan wie een stad inneemt.’ (Spreuken 16:32b, HSV). We moeten het met elkaar doen.
