“Het is misschien wel een roeping geweest, 7 jaar geleden. Ik was gestopt met 5 jaar diaconie en kort daarop kwam Toevlucht op mijn pad. Het opzetten van een nachtopvang voor ongedocumenteerde mannen. Het werd winter en deze mannen hadden geen onderdak. Ik was er verontwaardigd over, terwijl ik van nature niet snel boos word 🙂 Laatst las ik dat dit soort situaties een uiting zijn van geloof. Dat het geen toeval is. Op momenten dat je er bent, op die plek, met je gaven en capaciteiten. Dan valt ‘wat je kan doen’ samen met ‘wat nodig is te doen’. Gods uitdaging en opdracht aan ons komt dan dichtbij. Om voor de wereld een positief verschil te maken.
Als ik naar Jezus kijk dan is Hij iemand die de zelfkant van de samenleving opzocht. Iemand die tegen de gevestigde orde optrad, zelfs ontregelend kon zijn. Hij ging om met hoeren en tollenaars. Hij zocht blinden en zieken op, genas hen. Hij schopte tegen heilige huisjes. Daarin mag de kerk zich ook best onderscheiden. Jezus keek om naar zwakkeren en uitgestotenen in de samenleving. Dat kwam terug in mijn opvoeding en ik voel dat zelf ook sterk. Ik ben altijd wel bezig met het lot van mensen die het minder hebben, met mensen die hulp nodig hebben.
Toevlucht
Bij Toevlucht was dat ook het geval. Ik kreeg signalen dat er een groep mannen in Utrecht was zonder dak boven ‘t hoofd. Geïnspireerd door de Vluchtkerk in Amsterdam zijn we zelf aan de slag gegaan. We hebben een plan gemaakt, een oproep gedaan voor vrijwilligers, een plek gezocht. We kregen geld van verschillende kerken. Tot vorig jaar was ik voorzitter. Toevlucht is er nog steeds. Nu met corona moesten de mannen ook overdag een thuis hebben. Het is in no time omgeturnd tot een 24 uurs opvang. Dat ervaar ik als een wonder. Net als 7 jaar geleden kwamen er ook nu weer tientallen mensen – vrijwilligers – die zich willen inzetten voor anderen. Er is een rooster en we werken in 3 shifts.
Allerkleinste antwoord
In de kern geloof ik in een God die van mensen houdt. Dat Hij er is en met mensen te maken wil hebben. Dat is het allerkleinste antwoord op de hele grote vraag ‘waarin ik geloof.’ Ik kom mensen in mijn omgeving tegen die afhaken. Maar dat heb ik niet, dat komt echt nooit in mij op, het is geen vraag voor mij. Het is wel een vraag wie God precies is, en wat het allemaal betekent. Dat Hij de Schepper is, een Hogere macht, staat voor mij buiten kijf. De corona crisis koppel ik niet direct aan God. Ik denk niet gelijk van ‘daar zit God achter.’
Corona
Voor iedereen heeft corona weer een andere betekenis. Ik kom zelf bijvoorbeeld meer aan mijn gezin toe, er zit een rem op dagelijkse drukte, de contacten in de buurt worden sterker. Het is dus ook wel een soort van fijne tijd gek genoeg. Thuiswerken en tussendoor ook buiten met de kinderen kunnen zijn. In het weekend niet van hot naar her voor allerlei afspraken. Dat heeft ook wel iets heel moois. Rust zeg maar. Ik hoop dat we dat in de toekomst meer vast gaan houden. Ik probeer vooral ook naar de goeie kanten te kijken. Het maakt het misschien ook makkelijker omdat ik in mijn nabijheid geen sterfgevallen of financiële problemen heb ervaren.
Via de kerk whatsappgroep zag ik een video van Nicky Gumble over ‘Jezus bij jou thuis’. Een mooie gedachte, zeker nu we meer op onszelf zijn. Jezus zegt ook zo treffend in de bijbel ‘Ik ga terug naar mijn eigen huis, om een plaats te bereiden, meer kamers te maken’. En verderop ‘Ik wil met Mijn vader bij je komen en bij je wonen’ – Johannes 14:23. Dat vind ik in deze tijd van corona een bemoedigende gedachte. Vooral nu we in beperkte mate naar de kerk en de huiskringen kunnen. Het beeld dat je dus heel de dag door met Jezus kan praten. Eigenlijk zou ik dat vaker moeten doen. Vandaag ben ik bijvoorbeeld zo druk geweest. Dan komt het mij niet op Jezus daarin te betrekken.
God die tegen je praat?
Vorige week vroeg mijn zoon Simon aan mij ‘Praat God wel eens met je?‘ Mijn eerste echte ervaring was op een conferentie jaren geleden. Daar liet ik voor het eerst voor mij bidden. Die persoon zei: ‘God kijkt met veel plezier naar jou.’ Dat heb ik echt ervaren als God die tot mij sprak. Hij ziet wat je doet, je mag er zijn. In de bijbel staan zoveel mooie teksten over vreugde. Dat betekent overigens niet dat ik altijd vreugde ervaar hoor. Maar het kan mij op momenten wel overvallen. In gesprek met mensen, thuis als ik naar mijn gezin kijk, of via de bijbelteksten. Nu is zo’n antwoord trouwens voor mijn zoon wel wat onbevredigend merkte ik. Die wil ook graag dat God direct via een stem tot je spreekt. Het ligt misschien ook wel aan het luisteren, en hoe je luistert. Dat is aan een kind moeilijk uitleggen. We hebben hem aangeraden die vraag ook eens aan anderen te stellen, aan buurtgenoten uit de Nieuwe Kerk en andere kerken met wie we regelmatig afspreken.”
Gepubliceerd door