Ik fietste terug naar huis en dacht………………..
Lydia Kansen is nu weer terug in de Nieuwe Kerk. Heel fijn. Het betekent voor mij dat ik per 30 juni a.s. stop met mijn ondersteunende taken in de NK. Die taken nam ik sinds 1 november vorig jaar voor mijn rekening. Ik kijk er met een goed gevoel op terug. Dat geldt ook voor de contacten met velen van jullie, inclusief mijn collega’s.
Het leek er eerst op dat ik nog wat langer zou blijven, ook als Lydia al terug zou zijn. Maar ik merkte, de afgelopen 2 maanden, dat het goed was om echt te stoppen. Daar voel ik grote vrede over. Ik ga komende maand juli ook officieel met pensioen (of zoals dat kerkelijk heet: emeritaat). Ook daar heb ik grote vrede over. Dat had ik maanden geleden niet. Nu wel.
Ik begin aan een 3e levensfase. Daarbij neem ik eerst 3 maanden vrij. Daarin is één van mijn vragen, waar ik eens rustig stil over wil worden: waar roept de Here God me voor zijn Koninkrijk in deze nieuwe levensfase?
Toen ik aan het eind van het gemeenteweekend van de NK bij de Biltse Boer, na de zondagmorgendienst op 19 juni j.l. in de grote tent, terug naar huis fietste dacht ik: ik voel me zeer verbonden met de visie en de manier van kerk-zijn van de NK. Dat gaat in ieder geval niet meer weg.
Vrede en alle goeds.
En……..wie weet, nog eens ergens tot ziens.
Peter
