Het is de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Eeuwigheidszondag. Traditiegetrouw staan we stil bij het Bijbelse toekomstvisioen en hoe dat visioen ons vandaag helpt. We lezen Openbaring 21: 1-5, over de nieuwe hemel en de nieuwe aarde en vooral over God die de tranen uit onze ogen wist. Wat zegt dat over de toekomst, over God en over ons verdriet in het nu?
In deze dienst noemen we de namen van hen die ons zijn voorgegaan door de dood heen. Ook is er gelegenheid om hen te gedenken die jij met je meedraagt in je herinnering. In Wittevrouwen zijn de kinderen niet bij het gedachtenismoment. Zij kunnen na de dienst met hun ouders eventueel nog een moment nemen om een kaarsje aan te steken. In Wilhelminapark komen de kinderen na de preek terug en kunnen zij meedoen in de dienst tijdens het gedachtenismoment. Ik zie er naar uit deze zondag samen te beleven. Juist ook als het gaat om verdriet is het goed elkaar te zien, vast te houden en voor elkaar te bidden.
Gepubliceerd door