Auteur: Lydia Kansen-Brasz (predikant)

Op 12 juni is Abel, zoon van Maartje en Kees, na een zwangerschap van 21 weken geboren en overleden. Hoe verdrietig is het om afscheid te moeten nemen van je kind, nog voordat je hem hebt leren kennen. 

Afgelopen woensdag hebben we in besloten kring stil gestaan bij het geloof dat Abel gekend en geliefd is door God, zijn Schepper en dat we hem in dat vertrouwen mogen loslaten. In de korte dienst voorafgaande aan zijn begrafenis lazen we uit psalm 23: “Al gaat mijn weg door een donker dal, ik vrees geen gevaar, want U bent bij mij, uw stok en uw staf, zij geven mij moed”  en we luisterden naar het lied van Sela: 

In de nacht van strijd en zorgen, 
kijken wij naar U omhoog,
biddend om een nieuwe morgen, 
om een toekomst vol van hoop.  

Ook al zijn er duizend vragen, 
al begrijpen wij U niet, 
U blijft ons met liefde dragen, 
U die alles overziet. 

U geeft een toekomst vol van hoop; 
dat heeft U aan ons beloofd.    
           Niemand anders, U
alleen,leidt ons door dit leven heen.  

Laten we meeleven met Kees en Maartje (zie adresgegevens in de NK-app bij Berichten uit de gemeente) en voor hen bidden, als gaandeweg het gemis meer en meer door zal dringen.